адкра́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адкра́дваю адкра́дваем
2-я ас. адкра́дваеш адкра́дваеце
3-я ас. адкра́двае адкра́дваюць
Прошлы час
м. адкра́дваў адкра́двалі
ж. адкра́двала
н. адкра́двала
Загадны лад
2-я ас. адкра́двай адкра́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адкра́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; -кра́дзены; зак., каго-што (разм.).

Украсці; украсці тое, што было забрана, адабрана.

А. сена.

|| незак. адкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкра́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкрадваць — адкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)