адко́шваць гл. адкасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адко́шваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адко́шваю адко́шваем
2-я ас. адко́шваеш адко́шваеце
3-я ас. адко́швае адко́шваюць
Прошлы час
м. адко́шваў адко́швалі
ж. адко́швала
н. адко́швала
Загадны лад
2-я ас. адко́швай адко́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адко́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адко́шваць несов.

1. (кончать косьбу) отка́шивать;

2. (на каком-л. участке) отка́шивать;

3. (возмещать косьбой) отраба́тывать на косьбе́;

1-3 см. адкасі́ць 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкасіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.

1. Скасіць невялікую частку чаго-н. (ад краю).

А. траву ад дарогі.

2. Пакасіць пэўны час; скончыць касьбу.

Ён тры дні адкасіў.

3. Адпрацаваць на касьбе ўзамен за што-н.

А. за доўг.

|| незак. адко́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отка́шивать несов. адко́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адкошваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адкошваць — адкасіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)