адко́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адко́шаны |
адко́шаная |
адко́шанае |
адко́шаныя |
| Р. |
адко́шанага |
адко́шанай адко́шанае |
адко́шанага |
адко́шаных |
| Д. |
адко́шанаму |
адко́шанай |
адко́шанаму |
адко́шаным |
| В. |
адко́шаны (неадуш.) адко́шанага (адуш.) |
адко́шаную |
адко́шанае |
адко́шаныя (неадуш.) адко́шаных (адуш.) |
| Т. |
адко́шаным |
адко́шанай адко́шанаю |
адко́шаным |
адко́шанымі |
| М. |
адко́шаным |
адко́шанай |
адко́шаным |
адко́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адко́шаны |
адко́шаная |
адко́шанае |
адко́шаныя |
| Р. |
адко́шанага |
адко́шанай адко́шанае |
адко́шанага |
адко́шаных |
| Д. |
адко́шанаму |
адко́шанай |
адко́шанаму |
адко́шаным |
| В. |
адко́шаны (неадуш.) адко́шанага (адуш.) |
адко́шаную |
адко́шанае |
адко́шаныя (неадуш.) адко́шаных (адуш.) |
| Т. |
адко́шаным |
адко́шанай адко́шанаю |
адко́шаным |
адко́шанымі |
| М. |
адко́шаным |
адко́шанай |
адко́шаным |
адко́шаных |
Кароткая форма: адко́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адко́шаны
1. отко́шенный;
2. отрабо́танный на косьбе́;
1, 2 см. адкасі́ць 1, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адко́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адкасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отко́шенный адко́шаны, мног. паадко́шваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)