Verbum

анлайнавы слоўнік

адко́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адко́чванне ср. отка́т м., отка́тывание, отка́тка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкочваць — адкаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отка́тка ж.

1. (действие) адко́чванне, -ння ср.;

2. горн. адка́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отка́т м.

1. (действие) адка́т, -ту м., адко́чванне, -ння ср.;

2. воен. адка́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)