адко́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адко́чаны адко́чаная адко́чанае адко́чаныя
Р. адко́чанага адко́чанай
адко́чанае		 адко́чанага адко́чаных
Д. адко́чанаму адко́чанай адко́чанаму адко́чаным
В. адко́чаны (неадуш.)
адко́чанага (адуш.)		 адко́чаную адко́чанае адко́чаныя (неадуш.)
адко́чаных (адуш.)
Т. адко́чаным адко́чанай
адко́чанаю		 адко́чаным адко́чанымі
М. адко́чаным адко́чанай адко́чаным адко́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адко́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адко́чаны адко́чаная адко́чанае адко́чаныя
Р. адко́чанага адко́чанай
адко́чанае		 адко́чанага адко́чаных
Д. адко́чанаму адко́чанай адко́чанаму адко́чаным
В. адко́чаны (неадуш.)
адко́чанага (адуш.)		 адко́чаную адко́чанае адко́чаныя (неадуш.)
адко́чаных (адуш.)
Т. адко́чаным адко́чанай
адко́чанаю		 адко́чаным адко́чанымі
М. адко́чаным адко́чанай адко́чаным адко́чаных

Кароткая форма: адко́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адко́чаны отка́ченный; см. адкаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адкаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отка́ченный адко́чаны; см. откати́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)