адко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адко́сны адко́сная адко́снае адко́сныя
Р. адко́снага адко́снай
адко́снае		 адко́снага адко́сных
Д. адко́снаму адко́снай адко́снаму адко́сным
В. адко́сны (неадуш.)
адко́снага (адуш.)		 адко́сную адко́снае адко́сныя (неадуш.)
адко́сных (адуш.)
Т. адко́сным адко́снай
адко́снаю		 адко́сным адко́снымі
М. адко́сным адко́снай адко́сным адко́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адко́сны отко́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які зроблены або які ідзе нахільна, наўскос. Адкосная падпорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́с, -у, м.

1. Адхон, нахільная паверхня гары і пад.

А. узгорка.

2. Бакавая нахільная паверхня дарожнага насыпу.

Адкосы дарог.

Умацаваць а.

3. Нахільная паверхня чаго-н., якая ідзе пад вуглом (спец.).

|| прым. адко́сны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отко́сный (прил. к отко́с 2) адко́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)