адклеймава́ць, -кляйму́ю, -кляйму́еш, -кляйму́е; -кляйму́й; -клеймава́ны; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на што-н., каго-н.; заклеймаваць.

А. лес.

А. жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адклеймава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкляйму́ю адкляйму́ем
2-я ас. адкляйму́еш адкляйму́еце
3-я ас. адкляйму́е адкляйму́юць
Прошлы час
м. адклеймава́ў адклеймава́лі
ж. адклеймава́ла
н. адклеймава́ла
Загадны лад
2-я ас. адкляйму́й адкляйму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адклеймава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адклеймава́ць сов. заклейми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на пэўных прадметах, групе прадметаў; заклеймаваць. Адклеймаваць лес. Адклеймаваць жывёлу на забой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклеймава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адклеймаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкляймі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Тое, што і адклеймаваць. На тым жа тыдні Тарэнта выклапатаў сабе лесу, а яшчэ цераз паўтара ці два тыдні прыехаў у Шапятоўку аб’ездчык і адкляйміў у лесе дваццаць дзве сасны. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)