адкла́ды, -аў.

1. Асадак арганічных і неарганічных рэчываў у выніку іх паступовага намнажэння.

Дэвонскія адклады.

2. Намнажэнні якіх-н. рэчываў.

Тлушчавыя а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкла́ды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. адкла́ды
Р. адкла́даў
Д. адкла́дам
В. адкла́ды
Т. адкла́дамі
М. адкла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкла́ды, -даў ед. нет, геол., биол. отложе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкла́ды, ‑аў; адз. няма.

Спец. Збор, асадак арганічных і неарганічных рэчываў у выніку іх паступовага намывання. Дэвонскія адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклада́нне, -я, н.

1. гл. адкласціся.

2. Тое, што і адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отложе́ние

1. (действие) адклада́нне, -ння ср.; см. отлага́ть, отлага́ться;

2. геол. адкла́ды, -даў ед. нет; адклада́нне, -ння ср.;

известняко́вые отложе́ния вапняко́выя адкла́ды (адклада́нні);

3. биол. адкла́ды, -даў ед. нет;

жировы́е отложе́ния тлу́шчавыя адкла́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алю́вій, ‑ю, м.

Адклады, якія ўтварыліся з рачных наносаў.

[Лац. alluvio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэлювія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэлювію. Дэлювіяльныя адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясча́нікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пясчаніку. Пясчанікавыя адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэльты ​1. Дэльтавыя адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)