адклада́нне, -я, н.

1. гл. адкласціся.

2. Тое, што і адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адклада́нне адклада́нні
Р. адклада́ння адклада́нняў
Д. адклада́нню адклада́нням
В. адклада́нне адклада́нні
Т. адклада́ннем адклада́ннямі
М. адклада́нні адклада́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адклада́нне ср.

1. откла́дывание; опуска́ние; см. адклада́ць 1;

2. геол. отложе́ние;

3. (горная порода) отложе́ние;

вапняко́выя ~нні — известняко́вые отложе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адклада́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. адкладаць — адкласці (у 2, 3 знач.) і адкладацца — адкласціся.

2. Тое, што і адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкла́сціся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -кладзе́цца; зак.

1. Асесці, назбірацца.

Іл адклаўся за гады на дне возера.

2. Адтэрмінавацца, перанесціся на больш позні час.

Паездка за горад адклалася.

3. перан. Запасці ў памяць, душу і пад., адлюстравацца, захавацца.

Уражанні дзяцінства адклаліся ў сэрцы надоўга.

|| незак. адклада́цца, -а́ецца і адкла́двацца, -аецца.

|| наз. адклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкла́дванне ср., см. адклада́нне1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курдзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тлушчавае адкладанне каля хваста ў некаторых парод авечак.

|| прым. курдзю́чны, -ая, -ае.

Курдзючныя авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

откла́дывание адклада́нне, -ння ср., адкла́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курдзю́к, ‑а, м.

Тлушчавае адкладанне каля хваста ў некаторых народ авечак.

[Ад цюрк. куйрук — хвост.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлушчаадклада́нне, ‑я, н.

Выдзяленне і адкладанне тлушчу ў целе жывёльных арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)