адка́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адка́тчыца адка́тчыцы
Р. адка́тчыцы адка́тчыц
Д. адка́тчыцы адка́тчыцам
В. адка́тчыцу адка́тчыц
Т. адка́тчыцай
адка́тчыцаю		 адка́тчыцамі
М. адка́тчыцы адка́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адка́тчыца ж. отка́тчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

А. вугалю.

|| ж. адка́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. адка́тчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отка́тчица адка́тчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)