адка́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

А. вугалю.

|| ж. адка́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. адка́тчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адка́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адка́тчык адка́тчыкі
Р. адка́тчыка адка́тчыкаў
Д. адка́тчыку адка́тчыкам
В. адка́тчыка адка́тчыкаў
Т. адка́тчыкам адка́тчыкамі
М. адка́тчыку адка́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адка́тчык м. отка́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́тчык, ‑а, м.

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отка́тчик адка́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́начнік, ‑а, м.

1. На шахтах у мінулым — рабочы, які займаўся адкатам вугалю з забою; адкатчык.

2. Спартсмен, які займаецца скарасным спускам па спартыўных санях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)