адзічэ́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў дзікім, здзічэў.

А. кот.

А. сад.

2. перан. Які выражае дзікасць.

А. выгляд.

А. позірк.

|| наз. адзічэ́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзічэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзічэ́лы адзічэ́лая адзічэ́лае адзічэ́лыя
Р. адзічэ́лага адзічэ́лай
адзічэ́лае		 адзічэ́лага адзічэ́лых
Д. адзічэ́ламу адзічэ́лай адзічэ́ламу адзічэ́лым
В. адзічэ́лы (неадуш.)
адзічэ́лага (адуш.)		 адзічэ́лую адзічэ́лае адзічэ́лыя (неадуш.)
адзічэ́лых (адуш.)
Т. адзічэ́лым адзічэ́лай
адзічэ́лаю		 адзічэ́лым адзічэ́лымі
М. адзічэ́лым адзічэ́лай адзічэ́лым адзічэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзічэ́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзічэ́лы адзічэ́лая адзічэ́лае адзічэ́лыя
Р. адзічэ́лага адзічэ́лай
адзічэ́лае		 адзічэ́лага адзічэ́лых
Д. адзічэ́ламу адзічэ́лай адзічэ́ламу адзічэ́лым
В. адзічэ́лы (неадуш.)
адзічэ́лага (адуш.)		 адзічэ́лую адзічэ́лае адзічэ́лыя (неадуш.)
адзічэ́лых (адуш.)
Т. адзічэ́лым адзічэ́лай
адзічэ́лаю		 адзічэ́лым адзічэ́лымі
М. адзічэ́лым адзічэ́лай адзічэ́лым адзічэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзічэ́лы одича́вший, одича́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзічэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і здзічэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одича́лый здзічэ́лы, адзічэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одича́вший прил. здзічэ́лы, адзічэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)