адзява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адзява́юся |
адзява́емся |
| 2-я ас. |
адзява́ешся |
адзява́ецеся |
| 3-я ас. |
адзява́ецца |
адзява́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адзява́ўся |
адзява́ліся |
| ж. |
адзява́лася |
| н. |
адзява́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адзява́йся |
адзява́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
адзява́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адзява́цца несов.
1. в разн. знач. одева́ться;
2. (кім, чым) одева́ться, ряди́ться, наряжа́ться;
3. (у што) перен. одева́ться, наряжа́ться (во что и чем);
1-3 см. адзе́цца;
4. страд. одева́ться; наряжа́ться; см. адзява́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адзява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і (радзей) адзяюся, адзяешся, адзяецца; адзяёмся, адзеяцеся; незак.
1. Незак. да адзецца.
2. (у спалучэнні з акалічнаснымі словамі). Насіць адзенне таго або іншага фасону, той або іншай якасці. Адзявацца з густам. Адзявацца па модзе. □ Марына пачала прыгожа адзявацца і выбрала сабе сталую прычоску, якая так была ёй да твару. Чорны. Цяпер найбольш, шыкоўна адзяваліся нэпманы, іх сынкі і дочкі. Паслядовіч.
3. Зал. да адзяваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзе́ць, адзе́ну, адзе́неш, адзе́не; адзе́нь; адзе́ты; зак., каго-што
1. Надзець на каго-н. вопратку, апрануць.
А. дзіця.
Зіма адзела поле снегам (перан.).
2. Апрануць кім-н.
А.
Дзедам Марозам.
3. Забяспечыць каго-н. адзеннем.
Бацькі дзяцей адзелі і абулі.
4. Тое, што і надзець; нацягнуць.
Ледзь адзеў пальчаткі.
5. перан. Пакрыць; ахінуць.
Дубы зялёны плашч адзелі.
|| незак. адзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. адзе́цца, адзе́нуся, адзе́нешся, адзе́нецца; адзе́нься; незак. адзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. адзява́нне, -я, н. (паводле 1 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
облача́ться возвр., страд. адзява́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одева́ться
1. адзява́цца; (в верхнюю одежду — ещё) апрана́цца;
2. страд. адзява́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наряжа́тьсяI несов.
1. прыбіра́цца, убіра́цца; (выряжаться) выстро́йвацца; (одеваться) адзява́цца, апрана́цца;
2. страд. прыбіра́цца, убіра́цца; адзява́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адзява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адзяваць — адзець і адзявацца — адзецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гамза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Абл. Гугнявіць. — Валодзя не лічыў, а гамзаў... Мне не хацелася яго слухаць, — насілу вымавіў Федзя і пачаў адзявацца. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
облека́ться
1. (одеваться) уст. адзява́цца;
2. (воплощаться, выражаться) увасабля́цца, выка́звацца; (принимать вид) убіра́цца, пакрыва́цца;
облека́ться в фо́рму убіра́цца ў фо́рму; см. обле́чься;
3. страд. адзява́цца; пакрыва́цца; ахіна́цца; увасабля́цца; выка́звацца; надава́цца, надзява́цца; см. облека́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)