адзо́льны гл. адзаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзо́льны адзо́льная адзо́льнае адзо́льныя
Р. адзо́льнага адзо́льнай
адзо́льнае		 адзо́льнага адзо́льных
Д. адзо́льнаму адзо́льнай адзо́льнаму адзо́льным
В. адзо́льны (неадуш.)
адзо́льнага (адуш.)		 адзо́льную адзо́льнае адзо́льныя (неадуш.)
адзо́льных (адуш.)
Т. адзо́льным адзо́льнай
адзо́льнаю		 адзо́льным адзо́льнымі
М. адзо́льным адзо́льнай адзо́льным адзо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзо́льны спец. отзо́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для адзолу (у 1 знач.). Адзольны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзале́ць, -залю́, -зо́ліш, -зо́ліць; -залёны; зак., што (спец.).

Апрацаваць заленнем.

А. шкуру.

|| наз. адзо́л, -у, м.

|| прым. адзо́льны, -ая, -ае.

А. чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отзо́льный адзо́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)