аджа́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аджа́рац аджа́рцы
Р. аджа́рца аджа́рцаў
Д. аджа́рцу аджа́рцам
В. аджа́рца аджа́рцаў
Т. аджа́рцам аджа́рцамі
М. аджа́рцу аджа́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджа́рац,

гл. аджарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджа́рец аджа́рац, -рца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аджа́рцы, ‑аў; адз. аджарац, ‑рца, м.; аджарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аджаркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)