адды́шка, -і, ДМ -шцы, ж. (разм.).

Кароткі перапынак для адпачынку.

Бегчы без аддышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адды́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адды́шка адды́шкі
Р. адды́шкі адды́шак
Д. адды́шцы адды́шкам
В. адды́шку адды́шкі
Т. адды́шкай
адды́шкаю		 адды́шкамі
М. адды́шцы адды́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адды́шка ж., разг. отды́шка, переды́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адды́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Разм. Кароткі перапынак для адпачынку. А я бягу без аддышкі, з галля абтрасаючы зоркі, з ялін залацістыя шышкі Кідае пад ногі вавёрка... Матэвушаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отды́шка разг. адды́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́ддышка ’адпачынак’ (Янк. I). Гл. аддышка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпачынак, адпачын, спачын, супачынак, спачынак, спачыванне, спакой, супакой, перадышка, аддышка, аддыха, пярэдых, перадых, роздых, папас, папаска, перакур, вольная часіна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)