аддруко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аддруко́ўваю |
аддруко́ўваем |
| 2-я ас. |
аддруко́ўваеш |
аддруко́ўваеце |
| 3-я ас. |
аддруко́ўвае |
аддруко́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аддруко́ўваў |
аддруко́ўвалі |
| ж. |
аддруко́ўвала |
| н. |
аддруко́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
аддруко́ўвай |
аддруко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
аддруко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аддруко́ўваць несов. отпеча́тывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аддрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.
Тое, што і надрукаваць.
А. тыраж кнігі.
|| незак. аддруко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)