адгіна́ць гл. адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адгіна́ю адгіна́ем
2-я ас. адгіна́еш адгіна́еце
3-я ас. адгіна́е адгіна́юць
Прошлы час
м. адгіна́ў адгіна́лі
ж. адгіна́ла
н. адгіна́ла
Загадны лад
2-я ас. адгіна́й адгіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адгіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адгіна́ць несов. отгиба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Выпрастаць, адвярнуць загнутае.

А. цвік.

|| незак. адгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адгіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгіба́ць несов., см. адгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фланцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Спец. Адгінаць фланец (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отгиба́ть несов.

1. адгіна́ць, адгіба́ць;

2. (засучивать) зака́сваць; (загибать, откидывать часть покрова, отдалять, разгибая) адхіна́ць; см. отогну́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)