адгусці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адгудзе́ адгуду́ць
Прошлы час
м. адгу́ў адгулі́
ж. адгула́
н. адгуло́
Дзеепрыслоўе
прош. час адгу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адгусці́ сов. отгуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце; зак.

Перастаць гусці. Колькі-колькі над пільняй гудкоў адгуло. Зарыцкі. Маўчаць кулямёты, І міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Броўка. // перан. Прайсці, мінуцца. Пазіцыі аглядвае [абеліск], Дзе бітвы адгулі, Герояў мужных згадвае, што з бою не прыйшлі. Калачынскі. Багата адгуло паводак і адцвіло на лузе траў. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отгуде́ть сов. адгусці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагусці́, ‑гудзе; зак.

Разм. Перастаць гусці; адгусці. Перагулі сірэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)