адграфі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адграфлю́ адграфі́м
2-я ас. адграфі́ш адграфіце́
3-я ас. адграфі́ць адграфя́ць
Прошлы час
м. адграфі́ў адграфі́лі
ж. адграфі́ла
н. адграфі́ла
Загадны лад
2-я ас. адграфі́ адграфі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адграфі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адграфі́ць сов., см. адліне́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адграфі́ць, ‑флю, ‑фіш, ‑фіць; ‑фім, ‑фіце; зак., што.

Адлінеіць, падзяліць на графы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отграфи́ть сов. адліне́іць, адграфі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адграфлёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адграфіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)