адго́джваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адго́джваю |
адго́джваем |
| 2-я ас. |
адго́джваеш |
адго́джваеце |
| 3-я ас. |
адго́джвае |
адго́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адго́джваў |
адго́джвалі |
| ж. |
адго́джвала |
| н. |
адго́джвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адго́джвай |
адго́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
адго́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адго́джваць несов., разг. благодари́ть, опла́чивать; см. адгадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адго́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адгадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адгадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; зак. (разм.).
Робячы што-н. добрае, аддзякаваць за паслугу.
|| незак. адго́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Адгадзі́ць ’аддзякаваць’ (БРС, Янк. I), адводзіцца ’тс’ (КЭС, лаг.), адгоджваць ’адплачваць’ (БРС, Янк. I, Янк. БП), адгоджвацца ’тс’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус. угодить. Гл. гадзіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)