адга́рваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адга́рвае адга́рваюць
Прошлы час
м. адга́рваў адга́рвалі
ж. адга́рвала
н. адга́рвала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адга́рваць несов., в разн. знач. отгора́ть; см. адгарэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адга́рваць, ‑ае.

Незак. да адгарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Кончыць гарэць.

2. Перагарэўшы, адваліцца, адпасці.

Сук адгарэў.

3. перан. Скончыцца, мінуцца.

Усё адышло, адгарэла.

|| незак. адга́рваць, -ае і адгара́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отгора́ть несов. адга́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгара́ць несов., см. адга́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угора́ть​II несов. (уменьшаться при плавке) угара́ць, уга́рваць; (уменьшаться при горении) надгара́ць, надга́рваць, адгара́ць, адга́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)