адганя́ць гл. адагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адганя́ю адганя́ем
2-я ас. адганя́еш адганя́еце
3-я ас. адганя́е адганя́юць
Прошлы час
м. адганя́ў адганя́лі
ж. адганя́ла
н. адганя́ла
Загадны лад
2-я ас. адганя́й адганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адганя́ць несов.

1. отгоня́ть;

2. отводи́ть, отгоня́ть;

3. (уводить куда-л.) угоня́ть;

4. спец. (добывать путём перегонки) отгоня́ть;

5. отделя́ть бороздо́й;

1-4 см. адагна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адагна́ць, адганю́, адго́ніш, адго́ніць; адгані́; адагна́ны; зак.

1. каго-што. Прагнаць; пазбавіцца ад чаго-н.

А. сабаку.

А. змрочныя думкі (перан.).

2. што. Перамясціць (ветрам, плынню і пад.).

Плынь адагнала лодку.

3. каго-што. Адвесці на ранейшае месца, адправіць куды-н.

А. машыну ў гараж.

4. што. Зрабіць шляхам перагонкі (спец.).

А. шкіпінар.

А. малако.

|| незак. адганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адго́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 4 знач.) і адго́н, -у, м. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отгоня́тьI несов. адганя́ць; см. отогна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адга́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адга́ню адга́нім
2-я ас. адга́ніш адга́ніце
3-я ас. адга́ніць адга́няць
Прошлы час
м. адга́ніў адга́нілі
ж. адга́ніла
н. адга́ніла
Загадны лад
2-я ас. адга́нь адга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час адга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аддзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Дзьмучы, подыхам адносіць, адганяць назад ці ўбок.

А. пару ад сподачка.

2. Раз-пораз выдыхаць ротам паветра ў часе сну або ў стане фізічных перагрузак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да адагнацца.

2. Зал. да адганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адганяць — адагнаць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)