адвіхну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвіхну́ся |
адвіхнё́мся |
| 2-я ас. |
адвіхне́шся |
адвіхняце́ся |
| 3-я ас. |
адвіхне́цца |
адвіхну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адвіхну́ўся |
адвіхну́ліся |
| ж. |
адвіхну́лася |
| н. |
адвіхну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адвіхні́ся |
адвіхні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адвіхну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адвіхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм. Тое, што і адвінуцца. Сястра Саша і Ганьчына маці вязуць на продаж клубніку і бяруць з сабой і Ганьку. Папільнаваць воза, як мацеры і Сашы спатрэбіцца адвіхнуцца за якімі пакупкамі. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адвіхну́цца ’адкаснуцца’ (Бяльк.). Гл. віхаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)