адві́слы, -ая, -ае.

Які адвіс, апусціўся, адцягнуўся ўніз; абвіслы.

Адвіслыя кішэні.

Адвіслыя губы.

|| наз. адві́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адві́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адві́слы адві́слая адві́слае адві́слыя
Р. адві́слага адві́слай
адві́слае		 адві́слага адві́слых
Д. адві́сламу адві́слай адві́сламу адві́слым
В. адві́слы (неадуш.)
адві́слага (адуш.)		 адві́слую адві́слае адві́слыя (неадуш.)
адві́слых (адуш.)
Т. адві́слым адві́слай
адві́слаю		 адві́слым адві́слымі
М. адві́слым адві́слай адві́слым адві́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адві́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адві́слы адві́слая адві́слае адві́слыя
Р. адві́слага адві́слай
адві́слае		 адві́слага адві́слых
Д. адві́сламу адві́слай адві́сламу адві́слым
В. адві́слы (неадуш.)
адві́слага (адуш.)		 адві́слую адві́слае адві́слыя (неадуш.)
адві́слых (адуш.)
Т. адві́слым адві́слай
адві́слаю		 адві́слым адві́слымі
М. адві́слым адві́слай адві́слым адві́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адві́слы отви́слый, отви́сший;

~лыя шчо́кі — отви́слые (отви́сшие) щёки;

~лыя кішэ́ні — отви́слые (отви́сшие) карма́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́слы, ‑ая, ‑ае.

Які адвіс, апусціўся, адцягнуўся ўніз; абвіслы. Апоўдні.. [Наталя] села на адвіслую ралу стагодняга дуба, абняла рукою галіну, прыпёрлася плячыма да ствала і задрамала. Чорны. Дуброўскі быў яшчэ малады чалавек, вельмі паўнацелы, з гладзенькай адвіслай складкай пад падбародкам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отви́слый адві́слы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отви́сший адві́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пови́слый прост. адві́слы, абві́слы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́сласць ж. отви́слость; см. адві́слы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рама́тусны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Рэўматычны. Рады на момант заварушыліся: хто натужна стараўся выпрастаць горб, хто ўцягваў у сябе адвіслы жывот, хто распраўляў раматусную спіну. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)