адвіва́ць гл. адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адвіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адвіва́ю адвіва́ем
2-я ас. адвіва́еш адвіва́еце
3-я ас. адвіва́е адвіва́юць
Прошлы час
м. адвіва́ў адвіва́лі
ж. адвіва́ла
н. адвіва́ла
Загадны лад
2-я ас. адвіва́й адвіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адвіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвіва́ць несов. (мотая, отделять) отма́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адві́ць, адаўю́, адаўе́ш, адаўе́; адаўём, адаўяце́, адаўю́ць; адві́ў, -віла́, -віло́; -ві́; -ві́ты; зак., што і чаго.

Развіваючы, аддзяліць частку навітага.

А. частку пражы на клубок.

|| незак. адвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвива́ть несов. адвіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да адвіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвіва́нне ср. отма́тывание; см. адвіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвіваць — адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвіва́цца несов., возвр., страд. отма́тываться; см. адві́цца, адвіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)