адвя́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адвя́зваю адвя́зваем
2-я ас. адвя́зваеш адвя́зваеце
3-я ас. адвя́звае адвя́зваюць
Прошлы час
м. адвя́зваў адвя́звалі
ж. адвя́звала
н. адвя́звала
Загадны лад
2-я ас. адвя́звай адвя́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адвя́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвя́зваць несов. отвя́зывать; (отделять — ещё) открепля́ть; см. адвяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., каго-што.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

А. каня.

А. вяроўку.

|| незак. адвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвя́зывать несов. адвя́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шварто́ў, -то́ва, мн. -то́вы, -то́ваў, м. (спец.).

Канат, трос, якім прывязваецца марское судна да прычальных прыстасаванняў.

Аддаваць швартовы (адвязваць судна ад прычала).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адвя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвязваць — адвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адвязацца.

2. Зал. да адвязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвя́званне ср. отвя́зывание, отвя́зка ж.; открепле́ние; см. адвя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открепля́ть несов.

1. адмацо́ўваць; (отвязывать) адвя́зваць;

2. (снимать с учёта) адмацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)