адвя́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адвя́заны адвя́заная адвя́занае адвя́заныя
Р. адвя́занага адвя́занай
адвя́занае		 адвя́занага адвя́заных
Д. адвя́занаму адвя́занай адвя́занаму адвя́заным
В. адвя́заны (неадуш.)
адвя́занага (адуш.)		 адвя́заную адвя́занае адвя́заныя (неадуш.)
адвя́заных (адуш.)
Т. адвя́заным адвя́занай
адвя́занаю		 адвя́заным адвя́занымі
М. адвя́заным адвя́занай адвя́заным адвя́заных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвя́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адвя́заны адвя́заная адвя́занае адвя́заныя
Р. адвя́занага адвя́занай
адвя́занае		 адвя́занага адвя́заных
Д. адвя́занаму адвя́занай адвя́занаму адвя́заным
В. адвя́заны (неадуш.)
адвя́занага (адуш.)		 адвя́заную адвя́занае адвя́заныя (неадуш.)
адвя́заных (адуш.)
Т. адвя́заным адвя́занай
адвя́занаю		 адвя́заным адвя́занымі
М. адвя́заным адвя́занай адвя́заным адвя́заных

Кароткая форма: адвя́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвя́заны отвя́занный; откреплённый; см. адвяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвя́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхлёстнутый адшмо́ргнуты, адвя́заны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отвя́занный адвя́заны, мног. паадвя́званы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

откреплённый

1. адмацава́ны; адвя́заны, мног. паадвя́званы;

2. адмацава́ны; см. открепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)