адву́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адву́чваюся адву́чваемся
2-я ас. адву́чваешся адву́чваецеся
3-я ас. адву́чваецца адву́чваюцца
Прошлы час
м. адву́чваўся адву́чваліся
ж. адву́чвалася
н. адву́чвалася
Загадны лад
2-я ас. адву́чвайся адву́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адву́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адву́чвацца несов.

1. оту́чиваться, отуча́ться; отвыка́ть;

2. страд. оту́чиваться, отуча́ться, отва́живаться; отнима́ться; см. адву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да адвучыцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак.

1. ад чаго і з інф. Адвыкнуць ад чаго-н.

А. курыць.

2. Закончыць навучанне або знаходзіцца на вучобе нейкі час (разм.).

А. ў сярэдняй школе.

Адвучыўся год на курсах.

|| незак. адву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оту́чиваться адву́чвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отуча́ться возвр., страд. адву́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отва́живаться​I несов., возвр., страд. адву́чвацца, адахво́чвацца; см. отва́диться, отва́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отнима́ться

1. (парализоваться) адыма́цца; см. отня́ться;

2. страд. адніма́цца, адыма́цца, адбіра́цца; адву́чвацца; см. отнима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)