адво́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адво́зіцца адво́зяцца
Прошлы час
м. адво́зіўся адво́зіліся
ж. адво́зілася
н. адво́зілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адво́зіцца несов., страд. отвози́ться; увози́ться; см. адво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́зіцца, ‑возіцца; незак.

Зал. да адвозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отвози́ться несов., страд.

1. заво́зіцца;

2. адво́зіцца; см. отвози́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увози́ться страд.

1. ве́зціся; выво́зіцца; адво́зіцца; заво́зіцца;

2. кра́сціся; зво́зіцца; см. увози́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)