адве́яны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адве́яны адве́яная адве́янае адве́яныя
Р. адве́янага адве́янай
адве́янае		 адве́янага адве́яных
Д. адве́янаму адве́янай адве́янаму адве́яным
В. адве́яны (неадуш.)
адве́янага (адуш.)		 адве́яную адве́янае адве́яныя (неадуш.)
адве́яных (адуш.)
Т. адве́яным адве́янай
адве́янаю		 адве́яным адве́янымі
М. адве́яным адве́янай адве́яным адве́яных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адве́яны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адве́яны адве́яная адве́янае адве́яныя
Р. адве́янага адве́янай
адве́янае		 адве́янага адве́яных
Д. адве́янаму адве́янай адве́янаму адве́яным
В. адве́яны (неадуш.)
адве́янага (адуш.)		 адве́яную адве́янае адве́яныя (неадуш.)
адве́яных (адуш.)
Т. адве́яным адве́янай
адве́янаю		 адве́яным адве́янымі
М. адве́яным адве́янай адве́яным адве́яных

Кароткая форма: адве́яна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адве́яны в разн. знач. отве́янный; см. адве́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адвеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отве́янный адарфава́ны; адве́яны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)