адве́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адве́чнасць
Р. адве́чнасці
Д. адве́чнасці
В. адве́чнасць
Т. адве́чнасцю
М. адве́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адве́чнасць ж. изве́чность; иско́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́чнасць, ‑і, ж.

Выс. Існаванне з самага пачатку; спрадвечнасць; далёкае мінулае. Мне марыцца: Нібыта той дарогай з адвечнасці вярнуліся гады. Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́чны, -ая, -ае.

Спрадвечны; які існуе з даўніх часоў.

Адвечныя балоты.

Адвечная таямніца.

|| наз. адве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изве́чность уст. спрадве́чнасць, -ці ж., адве́чнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изнача́льность уст. спрадве́чнасць, -ці ж., першапачатко́васць, -ці ж., пачатко́васць, -ці ж., адве́чнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

первозда́нность

1. (известность) спрадве́чнасць, -ці ж., адве́чнасць, -ці ж.;

2. перен. (первоначальность, неизменённость) першапачатко́васць, -ці ж., некрану́тасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)