адве́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адве́дваю |
адве́дваем |
| 2-я ас. |
адве́дваеш |
адве́дваеце |
| 3-я ас. |
адве́двае |
адве́дваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адве́дваў |
адве́двалі |
| ж. |
адве́двала |
| н. |
адве́двала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адве́двай |
адве́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
адве́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адве́дваць несов. прове́дывать; см. адве́даць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адве́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адведаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́даць, -аю, -аеш, -ае; зак.
1. каго-што. Наведаць каго-, што-н., пабываць у каго-н. дзе-н.
А. хворага сябра.
А. родны кут.
2. чаго. Пакаштаваць, паспытаць.
А. спелых груш.
3. чаго. Спазнаць, зведаць, паспытаць.
А. шчасця.
|| незак. адве́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адве́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адве́дванне ср. прове́дывание; см. адве́дваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адве́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адведваць — адведаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Наве́даць ’зайсці, адведаць’ (ТСБМ, Сцяшк.), наве́дываць ’адведваць’, наве́дчык ’наведвальнік’ (Бяльк.). Рус. дыял. наведать, укр. наві́дати, польск. nawiedzić, nawiedzać, ц.-слав. навѣждати да *vědati ’знаць, ведаць’, гістарычна звязанага з *viděti ’бачыць’, што часам знаходзіць адлюстраванне і ў збліжэнні сучасных форм, параўн. навіды ’наведванне парадзіхі’ (віц., Падлужны, вусн. паведамл.), рус. дыял. на́веды ’зачын, зачацце’ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наведваць, наведвацца, даведвацца, адведваць, праведваць, завітваць / часта: часціць; заяўляцца, патыкацца (разм.) / часта: учашчаць (разм.); удавацца (абл.); заглядваць, заглядаць (перан.) □ паказваць вочы, паказваць нос, патыкаць нос
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)