адваява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адваява́ны |
адваява́ная |
адваява́нае |
адваява́ныя |
| Р. |
адваява́нага |
адваява́най адваява́нае |
адваява́нага |
адваява́ных |
| Д. |
адваява́наму |
адваява́най |
адваява́наму |
адваява́ным |
| В. |
адваява́ны (неадуш.) адваява́нага (адуш.) |
адваява́ную |
адваява́нае |
адваява́ныя (неадуш.) адваява́ных (адуш.) |
| Т. |
адваява́ным |
адваява́най адваява́наю |
адваява́ным |
адваява́нымі |
| М. |
адваява́ным |
адваява́най |
адваява́ным |
адваява́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адваява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адваява́ны |
адваява́ная |
адваява́нае |
адваява́ныя |
| Р. |
адваява́нага |
адваява́най адваява́нае |
адваява́нага |
адваява́ных |
| Д. |
адваява́наму |
адваява́най |
адваява́наму |
адваява́ным |
| В. |
адваява́ны (неадуш.) адваява́нага (адуш.) |
адваява́ную |
адваява́нае |
адваява́ныя (неадуш.) адваява́ных (адуш.) |
| Т. |
адваява́ным |
адваява́най адваява́наю |
адваява́ным |
адваява́нымі |
| М. |
адваява́ным |
адваява́най |
адваява́ным |
адваява́ных |
Кароткая форма: адваява́на.
Іншыя варыянты:
адваё́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адваява́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адваяваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адваёваны, см. адваява́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адваё́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адваё́ваны |
адваё́ваная |
адваё́ванае |
адваё́ваныя |
| Р. |
адваё́ванага |
адваё́ванай адваё́ванае |
адваё́ванага |
адваё́ваных |
| Д. |
адваё́ванаму |
адваё́ванай |
адваё́ванаму |
адваё́ваным |
| В. |
адваё́ваны адваё́ванага |
адваё́ваную |
адваё́ванае |
адваё́ваныя адваё́ваных |
| Т. |
адваё́ваным |
адваё́ванай адваё́ванаю |
адваё́ваным |
адваё́ванымі |
| М. |
адваё́ваным |
адваё́ванай |
адваё́ваным |
адваё́ваных |
Кароткая форма: адваё́вана.
Іншыя варыянты:
адваява́ны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прашы́цца, ‑шыюся, ‑шыешся, ‑шыецца; зак.
Разм. Прайсці, прабрацца з цяжкасцямі праз які‑н. натоўп; праціснуцца. Ганна прашылася да прылаўка і ўзяла адваяваны хлеб. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стра́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад страціць.
2. у знач. прым. Згублены; патрачаны. Смерць і агонь глыбока раняць душу чалавека, але яшчэ глыбей — страчаная вера. Пташнікаў. Страчаныя пазіцыі былі адваяваны. Мележ. / у знач. наз. стра́чанае, ‑ага, н. Сёння страчанае не вернеш, Не сустрэць яго, Не знайсці. І. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)