адваро́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адваро́т адваро́ты
Р. адваро́та адваро́таў
Д. адваро́ту адваро́там
В. адваро́т адваро́ты
Т. адваро́там адваро́тамі
М. адваро́це адваро́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адагнуты і прыгладжаны край адзення ці абутку.

Пінжак з шырокімі адваротамі.

2. Адваротны бок чаго-н. (кнігі, паштоўкі і пад.).

Подпіс на адвароце здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адваро́т, -ту м.

1. (отогнутый край) отворо́т;

2. (оборотная сторона) оборо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адваро́т, ‑а, М ‑роце, м.

1. Адагнуты і прыгладжаны (прыпрасаваны) край адзення ці абутку. Махнач моўчкі адышоў да сваёй скрыні і сеў там, а Полаз на дзіва хутка падняўся, стаў тварам у твар, узяў Лемяшэвіча за адварот пінжака. Шамякін.

2. Адваротны бок чаго‑н., напрыклад, кнігі, канверта, здымка і пад. Адварот паштоўкі. □ Собіч, не адрываючыся, сачыў, каб не асталося дзе прапускаў, бо часамі подпіс павінен быць толькі наверсе, а часамі і на адвароце. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́цкан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адварот на грудной частцы паліто, пінжака.

|| прым. ла́цканны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшэ́ўка, -і, ДМ -шэ́ўцы, мн. -і, -шэ́вак, ж.

Ніжняя прышыўная частка ў адзенні, адварот манжэта.

|| прым. абшэ́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшла́г, -а, мн. -і́, -о́ў, м.

Адварот на канцы рукава, а таксама наогул ніжняя прышыўная частка рукава.

|| прым. абшлаго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшла́г, ‑а, м.

Адварот на канцы рукава.

[Гал. opslag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшэ́ўка, ‑і, ДМ ‑шэўцы; Р мн. ‑шэвак; ж.

Ніжняя прышыўная частка ў адзенні, адварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штры́фель, ‑фля, м.

Адварот на грудной частцы верхняга адзення. На штрыфлі.. [Макаравага] пінжака гарэла Залатая Зорка Героя. Сабаленка. [Вераніка] паправіла на штрыфлі Славінага пінжака значок «Юны варашылаўскі стралок». Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)