адва́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адва́рваю адва́рваем
2-я ас. адва́рваеш адва́рваеце
3-я ас. адва́рвае адва́рваюць
Прошлы час
м. адва́рваў адва́рвалі
ж. адва́рвала
н. адва́рвала
Загадны лад
2-я ас. адва́рвай адва́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адва́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адва́рваць несов., в разн. знач. отва́ривать; см. адвары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.

Зварыць.

А. грыбы.

|| незак. адва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отва́ривать несов. адва́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адварыцца.

2. Зал. да адварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́рвацца несов., возвр., страд. отва́риваться; см. адвары́цца, адва́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)