адва́льваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адва́льваю адва́льваем
2-я ас. адва́льваеш адва́льваеце
3-я ас. адва́львае адва́льваюць
Прошлы час
м. адва́льваў адва́львалі
ж. адва́львала
н. адва́львала
Загадны лад
2-я ас. адва́львай адва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адва́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адва́льваць несов.

1. в разн. знач. отва́ливать;

2. (отходить, отплывать) отва́ливать;

3. прост. отва́ливать;

1-3 см. адвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адва́льваць ’адкрываць (ключом), слабець (пра мароз)’ (Шат.) да валіць. Семантычны зрух ’валіць > з цяжкасцю рухаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адвалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак., што.

1. Адвярнуць, адкінуць што-н. ад чаго-н.

А. камень ад дзвярэй.

А. завалу і адчыніць вароты.

2. Выдзеліць, даць, адрэзаць, расшчодрыўшыся (разм., іран.).

А. ладны кавалак сала.

А. сто тысяч рублёў.

3. ад чаго і без дап. Адысці, адплысці, адляцець.

Параход плаўна адваліў ад прыстані.

|| незак. адва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адва́льванне, -я, н. (да 1 знач.), адва́л, -у, м. (да 1 знач.) і адва́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.)

|| прым. адва́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адвальваць — адваліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адваліцца (у 1, 2 знач.).

2. Зал. да адвальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отва́ливать несов.

1. адва́льваць; (отбрасывать) адкіда́ць, адкі́дваць;

2. (о судах) адплыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́льванне ср.

1. отва́ливание;

2. отва́ливание;

1, 2 см. адва́льваць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́львацца несов.

1. (отделяться от чего-л.) отва́ливаться;

2. (на спинку стула и т.п.) отки́дываться;

1, 2 см. адвалі́цца;

3. страд. отва́ливаться; см. адва́льваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)