адва́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адва́льваюся |
адва́льваемся |
| 2-я ас. |
адва́льваешся |
адва́льваецеся |
| 3-я ас. |
адва́льваецца |
адва́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адва́льваўся |
адва́льваліся |
| ж. |
адва́львалася |
| н. |
адва́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адва́львайся |
адва́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адва́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адва́львацца несов.
1. (отделяться от чего-л.) отва́ливаться;
2. (на спинку стула и т.п.) отки́дываться;
1, 2 см. адвалі́цца;
3. страд. отва́ливаться; см. адва́льваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адва́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адваліцца (у 1, 2 знач.).
2. Зал. да адвальваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адвалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аддзяліўшыся, адарваўшыся, упасці.
Кавалак тынку адваліўся.
2. Схіліць тулава назад; адкінуцца (разм.).
А. на спінку крэсла.
3. Наеўшыся, адсунуцца ад стала, пакінуць есці (разм.).
А. ад клёцак.
4. перан. Паменшаць (пра мароз, спёку і пад.).
Мароз адваліўся, і пайшоў снег.
5. перан. Знікнуць, прайсці (пра адчуванні, пачуцці).
Уся нуда адвалілася ад яго.
|| незак. адва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отва́ливаться
1. адва́львацца; адкіда́цца, адкі́двацца; (отпадать — ещё) адпада́ць; см. отвали́ться;
2. страд. адва́львацца; адкіда́цца, адкі́двацца; см. отва́ливать 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Лу́жыцца ’лупіцца, аблуплівацца’, ’адвальвацца’ (пух., Жыв. сл.; раг., чэрв., Сл. ПЗБ), лу́жыць ’лушчыць’ (браг., Мат. Гом.), лужы́ць ’тс’ (капыл., ганц., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. lūžti ’ламацца’, ’трэскацца’, ’распадацца’, ’згінацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)