адва́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адва́лены адва́леная адва́ленае адва́леныя
Р. адва́ленага адва́ленай
адва́ленае		 адва́ленага адва́леных
Д. адва́ленаму адва́ленай адва́ленаму адва́леным
В. адва́лены (неадуш.)
адва́ленага (адуш.)		 адва́леную адва́ленае адва́леныя (неадуш.)
адва́леных (адуш.)
Т. адва́леным адва́ленай
адва́ленаю		 адва́леным адва́ленымі
М. адва́леным адва́ленай адва́леным адва́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адва́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адва́лены адва́леная адва́ленае адва́леныя
Р. адва́ленага адва́ленай
адва́ленае		 адва́ленага адва́леных
Д. адва́ленаму адва́ленай адва́ленаму адва́леным
В. адва́лены (неадуш.)
адва́ленага (адуш.)		 адва́леную адва́ленае адва́леныя (неадуш.)
адва́леных (адуш.)
Т. адва́леным адва́ленай
адва́ленаю		 адва́леным адва́ленымі
М. адва́леным адва́ленай адва́леным адва́леных

Кароткая форма: адва́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адва́лены отва́ленный; см. адвалі́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отва́ленный адва́лены; адкі́нуты; см. отвали́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)