адвака́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адвака́цкі |
адвака́цкая |
адвака́цкае |
адвака́цкія |
| Р. |
адвака́цкага |
адвака́цкай
адвака́цкае |
адвака́цкага |
адвака́цкіх |
| Д. |
адвака́цкаму |
адвака́цкай |
адвака́цкаму |
адвака́цкім |
| В. |
адвака́цкі (неадуш.)
адвака́цкага (адуш.) |
адвака́цкую |
адвака́цкае |
адвака́цкія (неадуш.)
адвака́цкіх (адуш.) |
| Т. |
адвака́цкім |
адвака́цкай
адвака́цкаю |
адвака́цкім |
адвака́цкімі |
| М. |
адвака́цкім |
адвака́цкай |
адвака́цкім |
адвака́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адвака́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да адваката, адвакацтва. Адвакацкая дзейнасць. Адвакацкая практыка. □ Адвакацкі кабінет быў прасторны. У ім стаяла некалькі шафаў з кнігамі, галоўным чынам па адвакацкай спецыяльнасці. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адвака́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.
Юрыст, які абараняе на судзе чые-н. інтарэсы; абаронца.
Наняць адваката.
|| прым. адвака́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)