адва́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адва́жаны |
адва́жаная |
адва́жанае |
адва́жаныя |
| Р. |
адва́жанага |
адва́жанай адва́жанае |
адва́жанага |
адва́жаных |
| Д. |
адва́жанаму |
адва́жанай |
адва́жанаму |
адва́жаным |
| В. |
адва́жаны (неадуш.) адва́жанага (адуш.) |
адва́жаную |
адва́жанае |
адва́жаныя (неадуш.) адва́жаных (адуш.) |
| Т. |
адва́жаным |
адва́жанай адва́жанаю |
адва́жаным |
адва́жанымі |
| М. |
адва́жаным |
адва́жанай |
адва́жаным |
адва́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адва́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адва́жаны |
адва́жаная |
адва́жанае |
адва́жаныя |
| Р. |
адва́жанага |
адва́жанай адва́жанае |
адва́жанага |
адва́жаных |
| Д. |
адва́жанаму |
адва́жанай |
адва́жанаму |
адва́жаным |
| В. |
адва́жаны (неадуш.) адва́жанага (адуш.) |
адва́жаную |
адва́жанае |
адва́жаныя (неадуш.) адва́жаных (адуш.) |
| Т. |
адва́жаным |
адва́жанай адва́жанаю |
адва́жаным |
адва́жанымі |
| М. |
адва́жаным |
адва́жанай |
адва́жаным |
адва́жаных |
Кароткая форма: адва́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адва́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адважыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́вешенныйII (взвешенный) адва́жаны, зва́жаны; вы́важаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отве́шенный
1. адва́жаны;
2. адве́шаны; см. отве́сить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)