адбі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбі́ты адбі́тая адбі́тае адбі́тыя
Р. адбі́тага адбі́тай
адбі́тае		 адбі́тага адбі́тых
Д. адбі́таму адбі́тай адбі́таму адбі́тым
В. адбі́ты (неадуш.)
адбі́тага (адуш.)		 адбі́тую адбі́тае адбі́тыя (неадуш.)
адбі́тых (адуш.)
Т. адбі́тым адбі́тай
адбі́таю		 адбі́тым адбі́тымі
М. адбі́тым адбі́тай адбі́тым адбі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбі́ты адбі́тая адбі́тае адбі́тыя
Р. адбі́тага адбі́тай
адбі́тае		 адбі́тага адбі́тых
Д. адбі́таму адбі́тай адбі́таму адбі́тым
В. адбі́ты (неадуш.)
адбі́тага (адуш.)		 адбі́тую адбі́тае адбі́тыя (неадуш.)
адбі́тых (адуш.)
Т. адбі́тым адбі́тай
адбі́таю		 адбі́тым адбі́тымі
М. адбі́тым адбі́тай адбі́тым адбі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбі́ты адбі́тая адбі́тае адбі́тыя
Р. адбі́тага адбі́тай
адбі́тае		 адбі́тага адбі́тых
Д. адбі́таму адбі́тай адбі́таму адбі́тым
В. адбі́ты (неадуш.)
адбі́тага (адуш.)		 адбі́тую адбі́тае адбі́тыя (неадуш.)
адбі́тых (адуш.)
Т. адбі́тым адбі́тай
адбі́таю		 адбі́тым адбі́тымі
М. адбі́тым адбі́тай адбі́тым адбі́тых

Кароткая форма: адбі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбі́ты

1. отби́тый;

2. отби́тый, отражённый;

3. отби́тый, отражённый;

4. отби́тый;

5. отби́тый, отколо́ченный;

6. отби́тый;

7. отби́тый;

8. отпеча́танный;

9. отби́тый;

10. отгоро́женный;

11. отби́тый;

12. отображённый;

13. отби́тый;

14. отражённый;

15. разг. отпра́вленный; отби́тый;

16. поби́тый;

17. клеймённый;

1-17 см. адбі́ць 1-17

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адбі́ты ’агароджаны’ (Жд.), адбіць ’адгарадзіць’ (БРС) калька з літ. atmùšti ’адбіць, аддзяліць, адгарадзіць’. Параўн. літ. pérmušti ’перагарадзіць’ і бел. перабіўка ’перагародка’ (Жд.). Літ. mùšti азначае не толькі ’біць’, але і ’дзяліць на часткі’ (гл. Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 149).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рамштэ́кс, -у, м.

Адбіты і падсмажаны ў сухарах скрылік ялавічыны.

Р. з гарнірам.

|| прым. рамштэ́ксны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отши́бленный разг. адбі́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамштэ́кс, ‑у, м.

Адбіты і падсмажаны ў сухарах скрылік ялавічыны. Рамштэкс з гарнірам.

[Англ. rump-steak — кавалак выразкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отражённый адбі́ты, адлюстрава́ны; пака́заны, вы́казаны; см. отрази́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)