адбіва́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да адбівання (светлавых, цеплавых і інш. праменяў, хваль). Адбівальная здольнасць цел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбіва́льны адбіва́льная адбіва́льнае адбіва́льныя
Р. адбіва́льнага адбіва́льнай
адбіва́льнае		 адбіва́льнага адбіва́льных
Д. адбіва́льнаму адбіва́льнай адбіва́льнаму адбіва́льным
В. адбіва́льны (неадуш.)
адбіва́льнага (адуш.)		 адбіва́льную адбіва́льнае адбіва́льныя (неадуш.)
адбіва́льных (адуш.)
Т. адбіва́льным адбіва́льнай
адбіва́льнаю		 адбіва́льным адбіва́льнымі
М. адбіва́льным адбіва́льнай адбіва́льным адбіва́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)