адбяга́цца гл. адбегчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбяга́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адбяга́юся адбяга́емся
2-я ас. адбяга́ешся адбяга́ецеся
3-я ас. адбяга́ецца адбяга́юцца
Прошлы час
м. адбяга́ўся адбяга́ліся
ж. адбяга́лася
н. адбяга́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час адбяга́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбяга́цца несов. отбега́ть; см. адбе́гчыся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да адбегчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбе́гчыся, -бягу́ся, -бяжы́шся, -бяжы́цца; -бяжы́мся, -бежыце́ся, -бягу́цца; -бяжы́ся; зак.

Тое, што і адбегчы.

Хлопчык адбегся ад хаты.

|| незак. адбяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отбега́ть несов. адбяга́ць, адбяга́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отбега́ться несов., разг. адбяга́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убега́ть несов.

1. бе́гчы; (выбегать) выбяга́ць; (отбегать) адбяга́ць, адбяга́цца; (забегать) забяга́ць;

я убега́ю разг. я бягу́ (пабе́г, пабягу́);

2. (уходить тайком, спасаться бегством) уцяка́ць; (сбегать) збяга́ць; см. убежа́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)