адбрыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., ад каго-чаго (разм.).

1. Брыкаючыся, адбіцца ад каго-, чаго-н., аддаліць ад сябе.

2. перан. Пазбавіцца ад чаго-н. непажаданага (разм.).

А. ад даручэння.

|| незак. адбры́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбрыка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбрыка́юся адбрыка́емся
2-я ас. адбрыка́ешся адбрыка́ецеся
3-я ас. адбрыка́ецца адбрыка́юцца
Прошлы час
м. адбрыка́ўся адбрыка́ліся
ж. адбрыка́лася
н. адбрыка́лася
Загадны лад
2-я ас. адбрыка́йся адбрыка́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адбрыка́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбрыка́цца сов., прост.

1. отбрыка́ться;

2. перен. отбрыка́ться, отде́латься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбрыка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Зак. да адбрыквацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отбрыка́ться сов., прям., перен., разг. адбрыка́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)