адбрыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адбрыва́ю |
адбрыва́ем |
| 2-я ас. |
адбрыва́еш |
адбрыва́еце |
| 3-я ас. |
адбрыва́е |
адбрыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адбрыва́ў |
адбрыва́лі |
| ж. |
адбрыва́ла |
| н. |
адбрыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адбрыва́й |
адбрыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
адбрыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адбрыва́ць несов., прям., перен., разг. отбрива́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак., каго-што (разм.).
Рэзка або абразліва адказаць каму-н., адмаўляючы ў чым-н. або лаячыся.
|| незак. адбрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отбрива́ть несов., разг.
1. адбрыва́ць, адго́льваць;
2. перен. адбрыва́ць (каго), адчы́тваць (каго), прабіра́ць (каго), абсяка́ць (каго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)