адбракава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго-што (спец.).

Аддзяліць бракованае, недабраякаснае.

А. маладняк.

А. фрукты.

|| незак. адбрако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбрако́ўванне, -я, н. і адбрако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбракава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбраку́ю адбраку́ем
2-я ас. адбраку́еш адбраку́еце
3-я ас. адбраку́е адбраку́юць
Прошлы час
м. адбракава́ў адбракава́лі
ж. адбракава́ла
н. адбракава́ла
Загадны лад
2-я ас. адбраку́й адбраку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбракава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбракава́ць сов., спец. отбракова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Аддзяліць недабраякаснае, бракоўнае. Адбракаваць маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отбракова́ть сов., спец. адбракава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбрако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбракава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбракоўваць — адбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)