адбарані́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адбараню́ся |
адбаро́німся |
| 2-я ас. |
адбаро́нішся |
адбаро́ніцеся |
| 3-я ас. |
адбаро́ніцца |
адбаро́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
адбарані́ўся |
адбарані́ліся |
| ж. |
адбарані́лася |
| н. |
адбарані́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адбарані́ся |
адбарані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адбарані́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адбарані́цца сов. отби́ться, оборони́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбарані́цца, ‑баранюся, ‑баронішся, ‑бароніцца; зак.
Абараніцца ад нападу, засцерагчыся ад чыіх‑н. непрыхільных, варожых дзеянняў. Дамець хоць крыкам памагаў яму, бо ведаў: не можа быць, каб Ларывон не адбараніўся. Сабаленка. [Гаспадары:] — Ой, добры чалавек, у нас мышэй і пацукоў поўна — мы ад іх адбараніцца не можам. А цябе, свежага, яны і зусім з’ядуць. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ро́нены; зак., каго-што.
Абараніць каго-н., засцерагчы ад чыіх-н. непрыхільных, варожых дзеянняў.
А. ад хуліганаў.
|| незак. адбараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| звар. адбарані́цца, -раню́ся, -ро́нішся, -ро́ніцца; незак. адбараня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адбараня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.
Незак. да адбараніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)