адахво́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адахво́чаны |
адахво́чаная |
адахво́чанае |
адахво́чаныя |
| Р. |
адахво́чанага |
адахво́чанай адахво́чанае |
адахво́чанага |
адахво́чаных |
| Д. |
адахво́чанаму |
адахво́чанай |
адахво́чанаму |
адахво́чаным |
| В. |
адахво́чаны (неадуш.) адахво́чанага (адуш.) |
адахво́чаную |
адахво́чанае |
адахво́чаныя (неадуш.) адахво́чаных (адуш.) |
| Т. |
адахво́чаным |
адахво́чанай адахво́чанаю |
адахво́чаным |
адахво́чанымі |
| М. |
адахво́чаным |
адахво́чанай |
адахво́чаным |
адахво́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адахво́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адахво́чаны |
адахво́чаная |
адахво́чанае |
адахво́чаныя |
| Р. |
адахво́чанага |
адахво́чанай адахво́чанае |
адахво́чанага |
адахво́чаных |
| Д. |
адахво́чанаму |
адахво́чанай |
адахво́чанаму |
адахво́чаным |
| В. |
адахво́чаны (неадуш.) адахво́чанага (адуш.) |
адахво́чаную |
адахво́чанае |
адахво́чаныя (неадуш.) адахво́чаных (адуш.) |
| Т. |
адахво́чаным |
адахво́чанай адахво́чанаю |
адахво́чаным |
адахво́чанымі |
| М. |
адахво́чаным |
адахво́чанай |
адахво́чаным |
адахво́чаных |
Кароткая форма: адахво́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отва́женный адва́джаны, адву́чаны, адахво́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)