адарфава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адарфава́ны адарфава́ная адарфава́нае адарфава́ныя
Р. адарфава́нага адарфава́най
адарфава́нае
адарфава́нага адарфава́ных
Д. адарфава́наму адарфава́най адарфава́наму адарфава́ным
В. адарфава́ны (неадуш.)
адарфава́нага (адуш.)
адарфава́ную адарфава́нае адарфава́ныя (неадуш.)
адарфава́ных (адуш.)
Т. адарфава́ным адарфава́най
адарфава́наю
адарфава́ным адарфава́нымі
М. адарфава́ным адарфава́най адарфава́ным адарфава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адарфава́ны адарфава́ная адарфава́нае адарфава́ныя
Р. адарфава́нага адарфава́най
адарфава́нае
адарфава́нага адарфава́ных
Д. адарфава́наму адарфава́най адарфава́наму адарфава́ным
В. адарфава́ны (неадуш.)
адарфава́нага (адуш.)
адарфава́ную адарфава́нае адарфава́ныя (неадуш.)
адарфава́ных (адуш.)
Т. адарфава́ным адарфава́най
адарфава́наю
адарфава́ным адарфава́нымі
М. адарфава́ным адарфава́най адарфава́ным адарфава́ных

Кароткая форма: адарфава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адарфава́ны с.-х. отве́янный; см. адарфава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адарфава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адарфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отве́янный адарфава́ны; адве́яны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)